Kontekst lubelski ma dla biografii i twórczości Brunona Schulza specjalny wymiar
Grzegorz Józefczuk został ponownie wybrany Prezesem Stowarzyszenia Festiwal Brunona Schulza. 12 kwietnia 2013 roku odbył się w Lublinie Zjazd sprawozdawczo-wyborczy Stowarzyszenia, które jest od 2008 roku współorganizatorem Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu na Ukrainie, a w Lublinie od 2008 roku organizuje cykliczne Dni Brunona Schulza - Bruno4ever. Stowarzyszenie działa od ponad pięciu lat.
Zjazd odbył się w Hades-Szerokiej w Lublinie. Rozpoczął się od złożenia sprawozdań przez ustępującego Prezesa Grzegorza Józefczuka i przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Bartłomieja Michałowskiego, oraz wystąpienia Wiery Meniok z Drohobycza, dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza, kierownik Centrum Polonistycznego w Drohobyczu, które jest głównym partnerem SFBS. Następnie przyjęto absolutorium dla ustępujących władz oraz różne uchwały porządkowe i merytoryczne. Zjazdowi przewodniczył Andrzej A. Widelski.
 W wyborach ponownie jednogłośnie funkcję Prezesa powierzono Grzegorzowi Józefczukowi. Wybrano dotychczasowy Zarząd na drugą kadencję, w składzie: Wiera Meniok – wiceprezes, Andrzej A. Widelski – wiceprezes, Aleksandra Zińczuk – sekretarz, Lech Cwalina – skarbnik. Ponownie Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej został Bartłomiej Michałowski; do KR wybrano również Grzegorza Rzepeckiego, Agnieszkę Wiśniewską i Ewę Zarzycką.
FOTO. Od lewej, na tarasie Hades-Szerokiej, uczestnicy Zjazdu 12 kwietnia 2013 roku: Mariusz Drzewiński, Grzegorz Józefczuk, Ewa Zarzycka, Andrzej Widelski, Henryk Kowalczyk, Bartłomiej Michałowski, Waldemar Tatarczuk, Wiera Meniok, Aleksandra Zińczuk, Lech Cwalina, Agnieszka Wiśniewska, Elżbieta Cwalina (Grzegorz Rzepecki – chwilowo nieobecny).
Poniżej publikujemy część Sprawozdania za lata 2007-2012 przygotowanego przez Prezesa SFBS Grzegorza Józefczuka.
FORMALNOŚCI
Stowarzyszenie Festiwal Brunona Schulza zostało założone 24 maja 2007 roku na spotkaniu 17 osób – założycieli w Kawiarni Artystycznej Hades w Lublinie, i wtedy też przyjęto statut Stowarzyszenia. 22 sierpnia 2007 roku Stowarzyszenie zostało wpisane przez Sąd Rejonowy, Wydział Gospodarczy KRS w Lublinie, do Krajowego Rejestru Sądowego Stowarzyszeń pod numerem 0000286954. 9 stycznia 2008 roku do rejestru KRS wpisano pierwszy Zarząd SFBS w składzie: Grzegorz Józefczuk (prezes), Wiera Meniok (wiceprezes), Aleksandra Zińczuk (sekretarz), Lech Cwalina (skarbnik), Andrzej Widelski (członek), oraz Komisję Rewizyjną w składzie: Bartłomiej Michałowski (przewodniczący), Henryk Kowalczyk i Waldemar Tatarczuk (członkowie). Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, nie gromadzi majątku, nie zatrudnia na etatach żadnych osób, a swą statutową działalność finansuje głównie z grantów uzyskiwanych w konkursach.
Stowarzyszenie powołano z myślą o popularyzacji twórczości Brunona Schulza oraz inicjowaniu przedsięwzięć kulturalno-edukacyjnych, w tym z intencją wspierania idei Festiwalu w Drohobyczu na Ukrainie. Niemal wszyscy założyciele Stowarzyszenia byli uczestnikami II. Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu (Ukraina) w listopadzie 2006 roku, a ich działania współtworzyły program tego wydarzenia, bądź w inny sposób byli zaangażowani w „sprawy schulzowskie”.
POCZĄTKI STOWARZYSZENIA
Założyciele Stowarzyszenia uczestniczyli w przedsięwzięciach schulzowskich dużo wcześniej, nim 22 sierpnia 2007 roku zarejestrowano formalnie SFBS. Część tych osób należało do kręgu znajomych śp. prof. Władysława Panasa (1947-2005), wybitnego i oryginalnego schulzologa, autora m.in. „Bruno od Mesjasza…” i „Willi Bianki…”, którego uważamy za Patrona Stowarzyszenia.
Już 2006 roku, podczas Drugiego Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, Grzegorz Józefczuk, wówczas dziennikarz kulturalny Gazety Wyborczej w Lublinie, był dyrektorem artystycznym tego przedsięwzięcia, wtedy też 19 listopada 2006 roku wmurowano tablicę memorialną w miejscu śmierci Brunona Schulza, ufundowaną dzięki staraniom lubelskich miłośników Schulza i Drohobycza.
Po Drugim Festiwalu zorganizowano 16 marca 2007 roku właśnie w Lublinie cykl wydarzeń schulzowskich promujących Festiwal w Drohobyczu, Uniwersytet w Drohobyczu i samo miasto Schulza – po raz pierwszy pod szyldem Stowarzyszenia Festiwal Brunona Schulza, które dopiero powstawało. Wtedy po raz pierwszy poza Drohobyczem i granicami Ukrainy wystąpiło w Kawiarni Artystycznej Hades w Lublinie trio Alfreda Schreyera, ostatniego żydowskiego ucznia Schulza; po tym koncercie Pan Schreyer został zaproszony na Festiwal Kultury Żydowskiej w Krakowie i na Festiwal Muzyki Klezmerskiej w Kazimierzu Dolnym. W salach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej przygotowano wystawę o Iwanie Franko, patronie Uniwersytetu w Drohobyczu, i wielkiej kolekcji filatelistycznej Mirosława Rudko (1933-2009) z Drohobycza, poświęconej literaturze. Wystawę otworzył rektor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej prof. Wiesław Kamiński razem z rektorem Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu prof. Walerym Skotnym.
INICJATYWY LUBELSKIE
Pierwsze wydarzenia, które dowodziły, że w Lublinie powstaje szerokie środowisko aktywnych schulzofanów mają rzecz jasna jeszcze starszą metrykę. Warto wymienić przede wszystkim wydarzenia roku 2002, kiedy to w listopadzie w Lublinie na KUL odbyła się wielka sesja schulzowska „W ułamkach zwierciadła” w 110 rocznicę urodzin autora „Sklepów cynamonowych” i 60 rocznicę jego śmierci, pod przewodnictwem śp. prof. Małgorzaty Kitowskiej-Łysiak (1954-2012) i prof. Władysława Panasa. Ale też w lipcu 2002 roku zorganizowano w Lublinie fantastyczne Urodziny Brunona – z przejażdżką orszaku Schulza dorożką po Starym Mieście.
W Lublinie dobrze pamięta się i o tym, że to lubelskie środowiska pod egidą Centrum Kultury – Wszechnicy Teatru NN w Lublinie zorganizowały w listopadzie 1992 roku, w ogłoszonym przez UNESCO Roku Schulza, sesję połączoną ze sławnym, „pionierskim” wyjazdem do Drohobycza, w którym wzięło udział wiele osobistości kultury i sztuki. W Galerii Sztuki Leszka Mądzika prezentowano wtedy rysunki Schulza. Formą kontynuacji inicjatyw instytucjonalnych była m.in. sesja „Schulzowska Jesień” przygotowana przez prof. Małgorzatę Kitowską-Łysiak w 2007 roku na KUL.
Kontekst lubelski ma dla biografii i twórczości Brunona Schulza ma specjalny wymiar. Albowiem w ukazującym się w Chełmie piśmie „Kamena”, założonym przez Zenona Waśniewskiego, gdzie drukowali swe wiersze m.in. Józef Czechowicz i Henryk Łobodowski, Schulz opublikował fragment „Drugiej jesieni” i „Wiosny”. Sześć kartek rękopisu „Drugiej jesieni”, jakie zachowały się w archiwum „Kameny”, to w ogóle jedyny zachowany manuskrypt literacki Schulza.
Dlatego prof. Władysław Panas w szkicu o „Schulzu w Lublinie” pisał: „W każdym razie w tej wielkiej intrydze Nieskończoności, która spowija życie i dzieło Brunona Schulza, nam tutaj została wyznaczona specjalna rola”. Dlatego SFBS stara się w swoich działaniach prowadzonych poza Lublinie, szczególnie w ramach Festiwalu w Drohobyczu, nie zapominać o tych tradycjach i prezentować wartościowe dokonania twórców z Lublina i regionu.
STOWARZYSZENIE 2008-2012. ESENCJA
Stowarzyszenie realizuje dwa cykliczne przedsięwzięcia, które wpisują się w zakres celów jego utworzenia.
Najważniejszym jest Międzynarodowy Festiwal Brunona Schulza w Drohobyczu, odbywający się w cyklu 2-letnim (2004, 2006, 2008, 2010, 2012). Został zainicjowany przez śp. Igora Menioka (1972-2005) i Wierę Meniok, instytucjonalnie - przez kierowane przez nich Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego w Drohobyczu. Festiwal składa się z części literacko-schulzologicznej i części artystycznej, Wiera Meniok jest jego dyrektorem. Część pierwsza dotowana jest przede wszystkim przez Instytut Książki w Krakowie, a przygotowuje ją Wiera Meniok. Natomiast za część drugą w latach 2008, 2010, 2012 odpowiadało SFBS, pozyskując stosowne granty; dyrektorem artystycznym był Grzegorz Józefczuk, prezes Stowarzyszenia.
SFBS jest jedynym polskim podmiotem ngo realizującym poza granicami kraju tego rodzaju Festiwal, dedykowany postaci tej rango i o takim znaczeniu dla kultury polskiej i światowej, co Bruno Schulz. Dalsze informacje na temat Festiwalu w Drohobyczu znajdą się w kolejnych punktach Sprawozdania.
W 2008 roku SFBS zainicjowało lokalny, lubelski festiwal schulzowski „Bruno4ever”. Z jednej strony służy on prezentacji części programu artystycznego Festiwalu w Drohobyczu, z drugiej – szuka własnych form tożsamości, sięgając do wielokulturowych tradycji Lublina. Ponadto, Stowarzyszenie inicjowało inne przedsięwzięcia, z których cyklicznym jest Salon Ludzie Ciekawych, a więc spotkania odbywane w Kawiarni Artystycznej Hades, czy też prezentacje schulzowskie w różnych miastach Polski itp.
Realizując swe cele SFBS podpisało dwie stałe umowy o współpracy z partnerami ukraińskimi: z w/w Uniwersytetem i Centrum Polonistycznym w Drohobyczu, oraz z Pozarządową Organizacją „Twórcza Asocjacja Alter” w Drohobyczu. Podpisano również wiele innych umów dotyczących konkretnych projektów, o czym wspomnimy dalej.
Stowarzyszenie finansowało swą statutową działalność przede wszystkim z grantów konkursowych, które pozyskiwało w oparciu o autorskie projekty kulturalno-edukacyjne, przygotowywane przez Grzegorza Józefczuka w drodze konsultacji.
W latach 2008-2012 pozyskano w celu realizacji wymienionych dwóch głównych projektów (Festiwal w Drohobyczu oraz Bruno4ever w Lublinie) 12 grantów konkursowych w sumie na kwotę 509 162 zł.
Pozyskano: z konkursów Miasta Lublin – 6 grantów, z konkursów Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego – 5 grantów, z konkursów Ministerstwa Spraw Zagranicznych – 1 grant.
Realizując swe cele SFBS wystąpiło jeszcze z kilkoma innymi wnioskami grantowymi, ale nie uzyskało dotacji. Ma też w przygotowaniu projekt Aleksandry Zińczuk, który oczekuje na złożenie, o ile pojawi się odpowiedni konkurs grantowy.
W programach festiwali realizowanych w oparciu o pozyskane granty odbyło się: wystaw plastycznych i akcji artystycznych – 41 artystów (w tym 18 z Lublina), spektakli teatralnych – 20 zespołów i monodramistów, koncertów – 16.
Starano się, aby na Ukrainie idee SFBS i Festiwalu w Drohobyczu promować także poprzez prezentacje we Lwowie, nawiązując współpracę z prestiżową Lwowską Narodową Galerią Sztuki. W ramach Piątego Festiwalu w 1012 roku odbyła się tam pierwsza po wojnie lwowska wystawa prac Brunona Schulza, sprowadzona przez SFBS do Lwowa z zasobów Muzeum Literatury w Warszawie, uzupełniona tzw. aneksami malarskimi i instalacją scenograficzna Leszka Mądzika.
SFBS wydało dwie publikacje: 1/ „Księga wyznawców mitu intrygi Brunona Schulza” wg pomysłu i pod redakcją Grzegorza Józefczuka – quasi dokumentacji drohobyckich i lubelskich inicjatyw i przedsięwzięć schulzowskich; 2/ „Bruno Schulz. Horyzont czasu” – katalog wystawy Schulza we Lwowie 2012 roku, z tekstem ukr-pol Natalii Filewycz.
FESTIWALE W DROHOBYCZU. PARTNERZY, UCZESTNICY
Międzynarodowy Festiwal Brunona Schulza w Drohobyczu jest jedynym tego rodzajem systematycznie podejmowanym przedsięwzięciem dedykowanym wielkiemu polskiemu pisarzowi i artyście, odbywającym się w jego rodzinnym mieście, które leży poza granicami Polski. To długofalowy projekt zainicjowany i realizowany w cyklu dwuletnim od 2004 r. przez Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne Uniwersytetu w Drohobyczu, placówkę, która działa na rzecz naukowej, kulturalnej i artystycznej współpracy polsko-ukraińskiej, a jej wiodącym celem jest promowanie i popularyzacja twórczości Brunona Schulza w jego rodzinnym mieście. Pomysł Festiwalu wynika głównie z intencji przywrócenia Wielkiemu Brunonowi jego autentycznej przestrzeni twórczej i życiowej, jego „jedynego miejsca na świecie”.
Od początku Festiwal cieszy się wsparciem finansowym i pomocą organizacyjną ze strony Instytutu Książki w Krakowie, Konsulatu Generalnego RP we Lwowie oraz Instytutu Polskiego w Kijowie. Z czasem dzięki wnioskom Stowarzyszenia Festiwal począł również pozyskiwać środki z programów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Lublin i od Marszałka Województwa Lubelskiego. Dzięki przychylności Ministerstwa Spraw Zagranicznych wsparcia Festiwalowi udzieliły dotychczas polskie placówki dyplomatyczne i Instytuty Polskie w wielu krajach, w tym Ambasady RP w Brazylii, Chorwacji, Danii, Holandii, Serbii, Ukrainie, Instytuty Polskie w Brukseli, Budapeszcie, Moskwie, Pradze, Rzymie, Tel Awiwie, a także Centrum Austriacko-Ukraińskiej Współpracy we Lwowie, Ministerstwo Spraw Zagranicznych Izraela i Ambasada Francji w Kijowie.
Festiwal odbywa się pod patronatem honorowym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP i Konsula Generalnego RP we Lwowie, Marszałka Województwa Lubelskiego, Prezydenta Lublina i Prezydenta Drohobycza, oraz w 2010 roku – także pod patronatem honorowym Ministra Kultury i Turystyki Ukrainy.
Tematem części literacko-naukowej Pierwszego Festiwalu, który odbył się w dniach 12-18 lipca 2004 roku było zestawienie gigantów polskiej literatury XX wieku: „Schulz, Gombrowicz, Witkacy”. W 2006 roku – tematem Drugiego Festiwalu (13-19 listopada) uczyniono zagadnienie „Bruno Schulz a kultura Pogranicza”, zaś Trzeci Festiwal w 2008 roku (26-31 maja) poświęcony był „Arce tłumaczy Schulza”. Temat Czwartego Festiwalu w 2010 roku (24-30 maja) brzmiał: „Bruno Schulz jako bohater literacki”. Piąty Festiwal w dn. 6-12 września 2012 roku miał temat: „Bruno Schulz jako teoretyk i filozof kultury”. Jak wspomniano, tematy poszczególnych edycji ukierunkowują przede wszystkim jego część konferencyjną. Część artystyczna zaś jest z zasady rodzajem panoramy inspiracji schulzowskich w kulturze i sztuce. Ponadto, część artystyczna odbywa się wielu miejscach – obiektach, unaoczniających i symbolizujących wielokulturową historię i tradycje Drohobycza (kościół, synagoga, cerkiew, pałace, teatr, uniwersytet itd.).
Międzynarodowy Festiwal w Drohobyczu jest skomplikowanym, wymagającym współpracy wielu podmiotów i osób międzynarodowym przedsięwzięciem kulturalno-artystycznym o randze światowej.
W jego części literacko-schulzologicznej Festiwalu wzięli udział humaniści, historycy i teoretycy literatury, slawiści, poloniści, tłumacze, pisarze i poeci z 20 krajów świata: Austria, Belgia, Brazylia, Chorwacja, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Izrael, Japonia, Niemcy, Polska, Rosja, Serbia, Ukraina, USA, Węgry, Włochy.
W części artystycznej, przygotowywanej przez Grzegorza Józefczuka, prezesa SFBS, wzięli udział następujący artyści i grupy.
Wystawy plastyczne i projekty artystów: Stanisław Bałdyga (Lublin), Marian Paweł Bocianowski (Łódź), Oleksij Choroszko (Lwów), Robert Chudzyński (Płońsk), Olga Chyhryk (Drohobycz), Lucjan Demidowski (Lublin), Mariusz Drzewiński (Lublin), Igor Feciak (Drohobycz), Włodzimierz Finke (Łódź), Zenon Filipow (Drohobycz), Krystyna Głowniak (Lublin), Wojciech Grabowski (Będzin), Ulrike Grossarth (Berlin), Benek Homziuk (Lublin), Dieter Jüdt (Berlin), Loli Kantor (USA), Włodko Kaufman (Lwów), Piotr Kmieć (Nałęczów), Andrij Kowal (Drohobycz), Jurij Kowalczyk (Lwów), Anna Kaszuba-Dębska (Kraków), Oleg Lubkiwskij (Czerniowce), Piotr Łucjan (Lublin), Sławomir Marzec (Lublin), Grzegorz D. Mazurek (Lublin), Leszek Mądzik (Lublin), Bartłomiej Michałowski (Lublin), Tadeusz Mysłowski (Lublin, Nowy Jork), Marian Oleksiak (Drohobycz), Stanisław Ożóg (Rzeszów), Serhij Petluk (Lwów), Pictorial Team (Polska), Zygmunt Piotrowski – Noah Warsaw (Warszawa), Oleksij Pisztar (Lwów), Witalij Sadowski (Wrocław), Alina Skiba (Warszawa), Maks Skrzeczkowski (Kazimierz Dolny), Bertold Schenklebach, Erwin Schenkelbach (Jeruzalem), Marek Szmidel (Warszawa), Krzysztof Szymanowicz (Lublin), Wojciech Walkiewicz (Warszawa), Andrzej Antoni Widelski (Lublin), Michał Woźniak (Lublin), Ewa Zarzycka (Lublin).
Spektakle i monodramy: Alain van Crugten (Bruksela, premiera – z udziałem aktorów Lwowskiego Akademickiego Teatru Dramatyczno-Muzycznego im. Jurija Drohobycza w Drohobyczu), Baruch Brenner (Izrael), Białostocki Teatr Lalek (Białystok), Jan Peszek (Kraków), Lwowski Akademicki Teatr Dramatyczno-Muzyczny im. Jurija Drohobycza w Drohobyczu, Kompania Elizabeth Czerczuk - Zbigniew Rola (Paryż), Lubelski Teatr Tańca (Lublin), Scena Studia Galicjana Oleksandra Owerczuka (Lwów), Scena Plastyczna KUL Leszka Mądzika (Lublin), Studencki Teatr „Alter” (Drohobycz, premiery), Scene Infernale (Paryż), Studio Teatr Test (Warszawa), Teatr NN (Lublin), Stowarzyszenie „Kinowizja” (Lwów), teatr Pinokio (Łódź), Teatr Lubuski w Zielonej Górze, Teatr Ad Spectatores (Wrocław) – Agata Kucińska, Teatr Kropka – Jolanty Juszkiewicz (Polska, Australia), Teatr Formy – Scena Pantomimy (Wrocław).
Koncerty i projekty muzyczne: Baruch Brenner (Izrael), Bester Quartet, Bruno Schulz (Łódź), „Bisclaveret” (Gdańsk), Lidia Futorska & Serhij Chorowec (Lwów, Równe), Męski Zespól Wokalny „Kairos” (Lublin), Chór „Legenda” (Drohobycz), DahaBraha (Kijów), Jacek Kleiff (Warszawa), „Karbido” i Jurij Andruchowycz (Wrocław – Iwano-Frankiwsk, premiera projektu „Cynamon”), „Karbido” (Wrocław, premiera - nagranie płyty z cyklu Music4Buildings vol. 02), „Kroke” (Kraków), „Małe Instrumenty” (Wrocław), Michał Hochman (Polska, USA), Trio Alfreda Schreyera (Drohobycz, premiera, Alfred Schreyer, Tadeusz Serwatko, Lowa Łobanow), Trio Daniel Galay (Izrael, premiera utworu Daniela Galaya „Mój ojciec wstępuje do strażaków”– Daniel Galay - piano, Rachel Galay - wiolonczela, z udziałem śpiewaków z Drohobycza: Eugenii Szunewicz, Sofiji Barny, Kornelija Siateckiego, Jarosława Biłyczko oraz Witolda Dąbrowskiego), grupa muzyki tradycyjnej „Z lasu”.
Ponadto odbyły się m.in. reżyserów: Grzegorza Linkowskiego, Wojtka Grabowskiego, Aliny Skiby, Stowarzyszenia Kinovizja (Lwów), wystawy książek - Wydawnictwa UMCS i Instytutu Książki, kwartalnika „Akcent”; równoległe wystawy plastyczne organizowano w Lublinie (Galeria Michałowski) i we Lwowie (Centrum „Dzyga”, Lwowska Galeria Sztuki).
Zorganizowany dla Festiwalu w 2008 roku koncert Karbido (Polska) i Jurij Andruchowycza (Ukraina) pod tytułem „Cynamon” stał się impulsem do wydania płyty pod tym tytułem. W 2010 roku Karbido nagrało w synagodze w Drohobyczu eksperymentalny materiał muzyczny opublikowany na płycie z cyklu „Music 4Buildings” - vol. 02 – Great Synagogue Drohobych.
CO JESZCZE
Projekty lubelskie w ramach „Bruno4ever” miały każdorazowy inny charakter. I tak np. w 2009 jego główną częścią był program „Europrowincja. Lublin – Drohobycz, Czechowicz- Schulz”. Łączył dwa magiczne miasta leżące po dwóch stronach granicy Unii Europejskiej – Lublin (Polska) i Drohobycz (Ukraina); łączył - poprzez skojarzenie osobowości i dzieła dwóch wybitnych, jednych z najoryginalniejszych twórców polskiej literatury XX wieku, piewców każdego z tych miast – poety Józefa Czechowicza i pisarza Brunona Schulza. Dla obu tych twórców, ich wielokulturowe miasta były „prowincjami osobliwymi”, a przez to - centrami świata. Pierwszy uwiecznił Lublin m.in. w „Poemacie o mieście Lublinie”, drugi – uczynił Drohobycz miastem znanym na świecie m.in. dzięki opowiadaniom ze zbioru „Sklepy cynamonowe”. Na ile Lublin i Drohobycz są podobne, czy coś z klimatu Lublina opisanego przez Czechowicza jest w Drohobyczu (i vice versa), w jakim wymiarze i sensie obrazy tych miast, jakie w literaturze stworzyli Czechowicz i Schulz są wciąż żywe, aktualne, inspirujące, a w jakim stopniu odeszły w przeszłość? - na te pytania mieli odpowiedzieć swoimi fotografiami artyści zaproszeni do projektu: Igor Feciak i Zenon Filipow – fotograficy z Drohobycza (Ukraina), Lucjan Demidowski, Maks Skrzeczkowski i Michał Woźniak – fotograficy z Lublina (i Kazimierza Dolnego).
Stowarzyszenie inicjowało inne przedsięwzięcia, z których cyklicznym jest Salon Ludzie Ciekawych, a więc spotkania odbywane w Kawiarni Artystycznej Hades, czy też prezentacje schulzowskie w różnych miastach Polski (Kazimierz Dolny, Puławy, Radzyń Podlaski, Zielona Góra). W ramach współpracy z Uniwersytetem w Drohobyczu i ngo „Alter”, SFBS jest instytucja zapraszającą naukowców, artystów, ludzi kultury z wizytami do Polski. Z inicjatywy SFBS rektor Uniwersytetu w Drohobyczu śp. Walery Skotny otrzymał medal Prezydenta Lublina, a Wiera Meniok - odznakę honorową „Zasłużony dla kultury polskiej” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.
Członkowie Stowarzyszenia sami występują z inicjałami autorskimi, jak np. Jerzy Bojarski, autor mapy „Drohobycz i Schulz”. Aleksandra Zińczuk prowadzi portal społecznościowy na FB (wcześniej równolegle stronę internetową SFBS).
|
