4. Dom Schulzów, ul. Floriańska 10 (obecnie mieszkanie prywatne, ul. Jurija Drohobycza 12)

Po  likwidacji sklepu przy na Rynku 12 pisarz przeniósł się do domu siostry, Hanny Hoffman,  na ul. Floriańską, gdzie mieszkał i tworzył w latach 1912-1941. W listopadzie 1941 roku musiał opuścić dom i przenieść się do getta, na ul. Stolarską 18. Postanowił wówczas zabezpieczyć prace plastyczne, manuskrypty literackie i obfitą korespondencję, którą latami  gromadził, powierzając zbiory na przechowanie zaufanym osobom spoza getta. Po wojnie inż. Fajwel Schreier znalazł małą część rękopisów ukrytych na strychu i przesłał je w 1957 roku  Jerzemu Ficowskiemu, do którego nigdy jednak nie dotarły. W 1989 roku na ścianie domu odsłonięto pierwszą tablicę pamiątkową; w tymże roku czasopismo literackie „Żowten” opublikowało w przekładzie Iwana Hnatiuka na język ukraiński opowiadanie Schulza Sklepy cynamonowe. Drugą tablicę umieszczono w roku 2002; widnieje na niej błędny napis: „W tym domu w latach 1910-1941 mieszkał i tworzył wybitny żydowski  malarz  i pisarz mistrz słowa polskiego Bruno Schulz 1892-1942”.